ဥစားကြက်မများ၏ ဥထုတ်လုပ်မှုနှုန်းကို မြှင့်တင်ရန် နည်းပညာအစီအမံများ

သက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များက တူညီသောဥထွက်ရှိမှုရှိသောကြက်မများတွင် ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန် 0.25 ကီလိုဂရမ်တိုးလာတိုင်း တစ်နှစ်လျှင် 3 ကီလိုဂရမ်ခန့်ပိုမိုစားသုံးကြမည်ဖြစ်ကြောင်း သက်ဆိုင်ရာအလေ့အကျင့်များကပြသခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မျိုးစိတ်ရွေးချယ်ရာတွင် ပေါ့ပါးသောကြက်မမျိုးများကို မွေးမြူရန် ရွေးချယ်သင့်သည်။ ယင်းသို့ မွေးမြူထားသော ကြက်မျိုးများသည် အခြေခံဇီဝြဖစ်ပျက်မှုနည်းခြင်း၊ အစာစားသုံးမှုနည်းခြင်း၊ မျိုးဥထွက်ရှိမှု မြင့်မားခြင်း၊ ဥအရောင်နှင့် ပုံသဏ္ဍာန် ပိုမိုကောင်းမွန်ခြင်းနှင့် မျိုးပွားမှု အထွက်နှုန်းမြင့်မားခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ပိုကောင်းပါတယ်။

သိပ္ပံနည်းကျ သိပ္ပံနည်းကျ ကွဲပြားသော ကာလများအတွင်း ကြက်မများ၏ ကြီးထွားမှု လက္ခဏာများ အရ၊ပြည့်စုံမျှတသော အာဟာရများဖြင့် အရည်အသွေးမြင့် အစားအစာကို ပြင်ဆင်ပါ။. အချို့သော အာဟာရများကို အလွန်အကျွံ စွန့်ပစ်ခြင်း သို့မဟုတ် အာဟာရ မလုံလောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။ နွေရာသီတွင် အပူချိန်မြင့်လာသောအခါ အစားအသောက်များတွင် ပရိုတင်းဓာတ်ပါဝင်မှု တိုးလာသင့်ပြီး ဆောင်းရာသီတွင် အပူချိန် အေးလာသောအခါတွင် စွမ်းအင်ဖြည့်တင်းမှုကို သင့်လျော်စွာ တိုးမြှင့်ပေးသင့်သည်။ ကြက်ဥထုတ်လုပ်ခြင်း၏အစောပိုင်းအဆင့်တွင်၊ မျိုးဥထုတ်လုပ်မှုလိုအပ်ချက်များကိုဖြည့်ဆည်းရန်အတွက်၊ အစားအစာတွင်ပရိုတင်းပါဝင်မှုသည်ပုံမှန်အစားအစာစံနှုန်းထက်အနည်းငယ်ပိုမိုမြင့်မားသင့်သည်။ သိမ်းဆည်းထားသော အစားအစာသည် လတ်ဆတ်ပြီး ပျက်စီးယိုယွင်းမှုကင်းကြောင်း သေချာပါစေ။ အစာမကျွေးမီတွင် အချင်း 0.5 စင်တီမီတာရှိသော အစေ့အဆန်များအဖြစ် ပြုပြင်နိုင်ပြီး အစာ၏အရသာကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေပြီး စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကို လျှော့ချပေးနိုင်သည်။

ကြက်အိမ်အတွင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို အတော်လေး ဆိတ်ငြိမ်စေပြီး ကြက်များကို နှောင့်ယှက်ရန် ကျယ်လောင်သော အသံများကို တားမြစ်ထားသည်။ မြင့်မားသော သို့မဟုတ် နိမ့်လွန်းသော အပူချိန်နှင့် စိုထိုင်းဆများသည် အစာစားသုံးမှု လျှော့ချခြင်း၊ မျိုးဥထွက်ရှိမှု ကျဆင်းခြင်းနှင့် မျိုးဥပုံသဏ္ဍာန် ညံ့ဖျင်းခြင်းတို့ ဖြစ်စေသည်။ ကြက်မများအတွက် အသင့်တော်ဆုံး အပူချိန်မှာ 13-23°C ဖြစ်ပြီး စိုထိုင်းဆ 50%-55% ဖြစ်သည်။ အလင်းချိန်သည် တဖြည်းဖြည်း တိုးလာသင့်ပြီး နေ့စဥ်အလင်းရောင်သည် ၁၆ နာရီထက် မပိုသင့်ပါ။ အတုအယောင် အလင်းရင်းမြစ်၏ အဖွင့်နှင့် ပိတ်ချိန်ကို ပြုပြင်ထားသင့်ပြီး အချို့ကြက်များသည် ထုတ်လုပ်မှု ရပ်တန့်သွားသည် သို့မဟုတ် မကြာမီ သို့မဟုတ် နောက်ပိုင်းတွင်ပင် သေဆုံးနိုင်သည်။ အတုအယောင် အလင်းရင်းမြစ်ကို သတ်မှတ်ရာတွင် မီးအိမ်နှင့် မီးအိမ်ကြား အကွာအဝေးမှာ 3 မီတာဖြစ်ပြီး မီးအိမ်နှင့် မြေပြင်ကြား အကွာအဝေးမှာ 2 မီတာခန့် လိုအပ်သည်။ မီးသီး၏ပြင်းထန်မှု 60W ထက်မပိုသင့်ပါ၊ အလင်းရောင်ကိုအာရုံစူးစိုက်နိုင်ရန် မီးသီးနှင့်တွဲထားသင့်သည်။

stocking density သည် feeding mode ပေါ်တွင်မူတည်သည်။ အပြားသိုလှောင်ခြင်းအတွက် သင့်လျော်သောသိပ်သည်းဆမှာ 5/m2 ဖြစ်ပြီး လှောင်အိမ်များအတွက် 10/m2 ထက် မပိုဘဲ ဆောင်းရာသီတွင် 12/m2 အထိ တိုးမြှင့်နိုင်သည်။

ကြက်လှောင်အိမ်အား နေ့စဉ် အချိန်မှန် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ မစင်များကို အချိန်မီ သန့်စင်ကာ ပိုးသတ်ဆေး မှန်မှန်လုပ်ပါ။ ကူးစက်ရောဂါ ကာကွယ်ရေးနှင့် ထိန်းချုပ်ရေးတွင် ကောင်းမွန်သော အလုပ်ကို လုပ်ပါ၊ မူးယစ်ဆေးဝါး အလွဲသုံးစားမှုကို တားမြစ်ပါ။

နှောင်းပိုင်းကာလတွင် ကြက်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာသည် ယိုယွင်းလာပြီး ကိုယ်ခံစွမ်းအားလည်း ကျဆင်းလာပါသည်။ ကြက်မ၏ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပြင်ပမှ ရောဂါပိုးကူးစက်နိုင်သော ဘက်တီးရီးယားပိုးများသည် ဖြစ်ပွားနှုန်းကို တိုးမြင့်လာစေပါသည်။ မွေးမြူရေးသမားများသည် သိုးများ၏ အခြေအနေကို သတိပြုကာ ဖျားနေသော ကြက်များကို အချိန်မီ ခွဲထုတ်ကာ ကုသပေးသင့်သည်။