ကြက်သားပေါက်အဆင့်တွင် မွေးမြူခြင်းနှင့် စီမံခန့်ခွဲခြင်း၏ အဓိကအချက်များ

အချိန်တန်ရင် နှုတ်သီးကို ချိုးလိုက်ပါ။

ရည်ရွယ်ချက်နှုတ်သီးကွဲခြင်း။ကိုက်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန်မှာ များသောအားဖြင့် အသက် 6-10 ရက်တွင် ပထမတစ်ကြိမ်၊ ဒုတိယ အကြိမ် အသက် 14-16 ပတ်တွင် ဖြစ်သည်။ အထက်နှုတ်သီးကို 1/2-2/3 နှင့် အောက်နှုတ်သီးကို 1/3 ဖြင့် ခွဲရန် အထူးပြုကိရိယာကို အသုံးပြုပါ။ အလွန်အကျွံကွဲပါက အစာစားခြင်းနှင့် ကြီးထွားမှုကို ထိခိုက်စေပြီး အနည်းငယ်ကွဲပါက ဥဥသည့်အခါတွင် ကိုက်ခြင်းဖြစ်တတ်ပါသည်။

လေဝင်လေထွက်အားကောင်းစေခြင်း။

နွေးနေရန် 1-2 ပတ်ကြာသော်လည်းလေဝင်လေထွက်ရန်မမေ့ပါနှင့်၊ တတိယပတ်တွင်လေဝင်လေထွက်တိုးသင့်သည်။အစာကျွေးခြင်း။ကြက်များ ကြီးထွားမှုနှုန်း နှေးကွေးလာသောအခါတွင် ကြက်များသည် အောက်ဆီဂျင်လိုအပ်မှုလည်း အတော်လေး တိုးလာကာ ဤလေဝင်လေထွက်အဆင့်သည် အထူးအရေးကြီးပါသည်။ နွေဦးရာသီတွင် အိမ်တွင်းရှိ ဖုန်မှုန့်များ၊ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်၊ အမိုးနီးယားနှင့် အခြားအန္တရာယ်ရှိသော ဓာတ်ငွေ့များပါဝင်မှုကို လျှော့ချရန်၊ အိမ်တွင်းရှိ စိုထိုင်းဆကို လျှော့ချရန်နှင့် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါများ ဖြစ်ပွားမှုကို လျှော့ချရန်အတွက် လေဝင်လေထွက်ကောင်းစေရန် နွေဦးရာသီတွင် ပုံမှန်လေ၀င်လေထွက် ပြုလုပ်သင့်သည်။

ရောဂါကာကွယ်ရေး

သားပေါက်စဉ်အတွင်း ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသော ရောဂါများတွင် အဓိကအားဖြင့် ကြက်ဖြူဝမ်းပျက်ခြင်း၊ ချက်ကြိုးရောင်ခြင်း၊ အူလမ်းကြောင်းရောင်ခြင်း၊ bursal disease၊ coccidia စသည်တို့ကို ကာကွယ်ရန် ဆေးဝါးများကို ပုံမှန်ထည့်သင့်ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကပ်ရောဂါများကို ကောင်းစွာ ကာကွယ်နိုင်သည်။ ဒေသအခြေအနေအလိုက် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်း အစီအစဉ်ကို ဖော်ဆောင်ပါ။

သင့်လျော်သောအပူချိန်နှင့် နှိုင်းရစိုထိုင်းဆ

① အိမ်ရှိ အပူချိန် မြင့်မားခြင်း သို့မဟုတ် နိမ့်ခြင်းသည် ကြက်များ၏ လုပ်ဆောင်ချက်၊ အစားအသောက်နှင့် ဇီဝကမ္မဇီဝြဖစ်ပျက်မှုအပေါ် သက်ရောက်မှုရှိမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် ဥဥခြင်း၏ စွမ်းဆောင်ရည်နှင့် အစာကျွေးမှု စွမ်းဆောင်ရည်ကို ထိခိုက်စေပါသည်။ အပူချိန်နိမ့်နေချိန်တွင် အအေးမမိစေရန်နှင့် နွေးထွေးနေစေရန် ဂရုပြုသင့်သည်။ သင့်လျော်သော အာဟာရပမာဏဖြင့် အစားအသောက်များ ထောက်ပံ့ပေးခြင်း။ အမှန်တကယ် ထုတ်လုပ်မှုတွင် အိမ်အပူချိန်ကို 10 မှ 27 ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်တွင် ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားပါ။

② နှိုင်းရစိုထိုင်းဆသည် ကြက်များကို အလွန်အကျွံ မထိခိုက်စေသော်လည်း အခြားအချက်များ အတူတူလုပ်ဆောင်သောအခါတွင် ဆိုးရွားစွာ ထိခိုက်မှုဖြစ်စေနိုင်သည်။ အပူချိန်မြင့်မားခြင်းနှင့် စိုထိုင်းဆများခြင်း သို့မဟုတ် အပူချိန်နိမ့်ခြင်းနှင့် စိုထိုင်းဆများခြင်းတို့ကဲ့သို့ ကြက်ရောဂါဖြစ်ပွားစေခြင်း၊ ယခင် ရောဂါပိုးမွှားများကို အချိန်ကြာမြင့်စွာ ရှင်သန်ရန် လွယ်ကူခြင်း၊ ကြက်အပူရှိန်ကို ပိတ်ဆို့ခြင်း၊ နောက်ကြက်သားကိုယ်ထည် အေးသွားစေရန် လွယ်ကူခြင်း၊ အစာစားသုံးခြင်းကလည်း စိုထိုင်းဆနည်းလွန်းသဖြင့် လေ၀င်လေထွက်ကောင်းခြင်း၊ အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါများ ဖြစ်ပွားနိုင်ခြေကို ပိုမိုဆိုးရွားစေပါသည်။ ယေဘူယျအားဖြင့်ပြောရလျှင် စိုထိုင်းဆကို တားဆီးနိုင်ပြီး ကြက်လှောင်အိမ်ကိုလည်း ခြောက်သွေ့အောင်ထားရန် ကောင်းပါတယ်။

ကိုယ်အလေးချိန်ထိန်းပါ။

ကြီးထွားမှုနှေးကွေးပြီး အသက် 20 ပတ်အထိ ကြီးထွားမှုနှေးကွေးပြီး အသက် 20 ပတ်အထိ ကြီးထွားမှုနှေးကွေးပြီးနောက် အသက် 12 ပတ်တွင် အရိုးစု 75% နှင့် အသက် 12 ပတ်တွင် 90% ကျော် ပြီးမြောက်နိုင်သည် ။ အသက် 20 ပတ်တွင် ခန္ဓာကိုယ် အလေးချိန် ကြီးထွားမှု 75% သည် ဖွံ့ဖြိုးမှု နှေးကွေးပြီး အသက် 36-40 ပတ်အထိ အခြေခံအားဖြင့် ကြီးထွားမှု ရပ်တန့်သွားသည်။

ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်ထိန်းရန် အဓိကနည်းလမ်းမှာ အစာကျွေးခြင်းကို ကန့်သတ်ခြင်းဖြစ်သည်- tibia အရှည် စံနှုန်း ပေါ်ပေါက်ခြင်းကို ရှောင်ရှားရန် ဖြစ်သော်လည်း အလေးချိန် ပေါ့ပါးသော သိုးစုကို ရှောင်ရှားရန်အတွက် tibia အရှည်သည် စံနှုန်းနှင့် မကိုက်ညီသော်လည်း အဝလွန်သော သိုးစု မွေးမြူသည့် ကာလတွင် သိုးစုအတွက် သင့်လျော်သော နို့တိုက်ကျွေးမှုကို ကန့်သတ်ထားသင့်သည်။ ယေဘူယျအားဖြင့် ၎င်းသည် အသက် 8 ပတ်တွင် စတင်ပြီး နည်းလမ်း နှစ်ခုရှိသည်- ကန့်သတ်ပမာဏနှင့် အရည်အသွေး ကန့်သတ်ချက်ရှိသည်။ ပိုမိုကန့်သတ်ထုတ်လုပ်ရေးတွင်၊ အကြောင်းမှာ၊ ဤအရာသည် ကြက်သားစားသုံးခြင်းသည် အစားအစာ၏ အာဟာရမျှတမှုဖြစ်ကြောင်း သေချာစေနိုင်သည်။ ကန့်သတ်နည်းမှာ အရည်အသွေးကောင်း ၊ စျေးနှုန်းပြည့်သော ပစ္စည်းဖြစ်ရန် လိုအပ်သည်၊ နေ့စဥ် ကြက်သား ပမာဏ ၏ 80% ခန့်သို့ လျော့ချပေးမည် ၊ သတ်မှတ်ထားသော ပမာဏ မှာ ကြက်သားမွေး ၊ ကြက် သိုးစု အခြေအနေ ပေါ်မူတည်၍ ကျွေးသင့်သည် ။